Ανεύρυσμα Κοιλιακής Αορτής

Το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής είναι ένα πρόβλημα στην αορτή, το μεγαλύτερο αιμοφόρο αγγείο του οργανισμού, που εκφύεται απευθείας από την καρδιά. Το αίμα ρέει διαμέσου της αορτής προς στο υπόλοιπο σώμα.

Η "κοιλιακή αορτή" είναι η μοίρα της αορτής που βρίσκεται κάτω από το διάφραγμα, δηλαδή είναι η συνέχεια της θωρακικής αορτής μέσα στην κοιλιά, που στη συνέχεια διακλαδίζεται για να αιματώσει τα κάτω άκρα. Στα άτομα με ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής ένα τμήμα της διογκώνεται, λεπτύνεται και αποδυναμώνεται (βλ. Εικόνα 1). Αν το διογκωμένο τμήμα υποστεί ρήξη τότε προκαλείται έντονη εσωτερική αιμορραγία και η κατάσταση επιδεινώνεται σημαντικά.

Τα κοιλιακά ανευρύσματα είναι συχνότερα στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και στους άντρες συγκριτικά με τις γυναίκες.

Τα περισσότερα άτομα με ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής δεν έχουν συμπτώματα. Τα συμπτώματα, όταν εκδηλώνονται, περιλαμβάνουν:

• Πόνο στην κοιλιά ή την πλάτη

• Ένα μικρό εξόγκωμα στο ανώτερο τμήμα της κοιλιάς που έχει σφυγμό, δηλαδή φουσκώνει και ξεφουσκώνει ρυθμικά συγχρόνως με τους καρδιακούς παλμούς. Οι ιατροί το παρατηρούν συχνότερα από τους ασθενείς.

Τα ανευρύσματα της κοιλιακής αορτής μπορούν να υποστούν ρήξη χωρίς κανένα προειδοποιητικό σύμπτωμα.

Ο κίνδυνος να προσβληθείτε από ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής αυξάνεται αν:

• Είστε άντρας

• Έχετε αυξημένη αρτηριακή πίεση

• Είστε μεγαλύτερος των 60 ετών

• Καπνίζετε

• Έχετε συγγενείς με το ίδιο πρόβλημα

• Πάσχετε από κάποιο άλλο καρδιαγγειακό νόσημα

Η συνηθέστερη εξέταση για τη διάγνωση του ανευρύσματος και την παρακολούθηση του ρυθμού αύξησής του είναι το υπερηχογράφημα. Επίσης χρησιμοποιείται η αξονική τομογραφία.

Εξαιτίας της ασυμπτωματικής φύσης των περισσότερων ανευρυσμάτων της κοιλιακής αορτής, επιβάλλεται να διενεργείται υπερηχογράφημα σε:

• Όλους τους άνδρες 65–75 ετών που καπνίζουν ή έχουν καπνίσει κατά το παρελθόν.

• Όλους τους άνδρες 65–75 ετών που δεν έχουν καπνίσει ποτέ αλλά έχουν συγγένεια 1ου βαθμού με πάσχοντες από ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής.

Η αντιμετώπιση του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής εξαρτάται από το μέγεθός του, τον ρυθμό αύξησής του και το αν προκαλεί ή όχι συμπτώματα. Κάποιοι ασθενείς χρειάζονται επέμβαση επιδιόρθωσης του ανευρύσματός τους. Κάποιοι άλλοι όχι.

Πιθανόν να μη χρειάζεστε άμεση επιδιόρθωση, αν το ανεύρυσμά σας είναι μικρότερο από 4 εκατοστά, αν δεν αυξάνεται γρήγορα και δεν προκαλεί συμπτώματα.

Εφόσον δεν χρειάζεστε επέμβαση, θα πρέπει:

• Να ελέγχετε το μέγεθος του ανευρύσματός σας κάθε 6 μήνες, προκειμένου να διαπιστωθεί αν αυξάνεται και με τι ρυθμό.

• Να διακόψετε το κάπνισμα.

• Να ελέγχετε την αρτηριακή σας πίεση και τη χοληστερόλη σας.

• Να λαμβάνετε ένα φάρμακο που ονομάζεται β-αποκλειστής, το οποίο επιβραδύνει την αύξηση του κοιλιακού ανευρύσματος.

• Να επικοινωνήσετε με τον ιατρό σας αν αισθανθείτε πόνο στην κοιλιά ή την πλάτη. Ο πόνος μπορεί να αποτελεί ένδειξη ρήξης του ανευρύσματος.

Η επιδιόρθωση του ανευρύσματος αποτελεί την καλύτερη μέθοδο αντιμετώπισης, αν το ανεύρυσμά σας διατρέχει κίνδυνο ρήξης. Μεγαλύτερο κίνδυνο ρήξης διατρέχουν τα ανευρύσματα που είναι μεγαλύτερα από 5,5 εκατοστά και αυτά που μεγαλώνουν περισσότερο από 0,5 εκατοστά σε 6 μήνες.

Τα ανευρύσματα επιδιορθώνονται με δύο μεθόδους (βλ. Εικόνα 2):

• Χειρουργική επέμβαση, με διάνοιξη του κύτους της κοιλιάς, και αντικατάσταση του διογκωμένου τμήματος της αορτής με ένα σωληνωτό μόσχευμα από συνθετικό υλικό που ονομάζεται ντακρόν. Το μόσχευμα ράβεται στο υγιές τοίχωμα της αορτής. Το αίμα ρέει ελεύθερα μέσα από αυτό.

• Διαδερμική εμφύτευση στεντ. Για να επιδιορθώσει την αορτή σας με αυτή τη μέθοδο, ο ιατρός θα εισάγει σε ένα αγγείο της βουβωνικής σας χώρας (δηλαδή στο σημείο που ενώνεται ο μηρός με το υπόλοιπο σώμα), ένα διπλωμένο μεταλλικό σωλήνα που ονομάζεται στεντ. Ακολούθως θα το προωθήσει στο σημείο της αορτής που είναι διογκωμένο και θα το ξεδιπλώσει φουσκώνοντάς το. Το στεντ δεν ράβεται. Το αίμα ρέει ελεύθερα μέσα από το στεντ.

Η χειρουργική επέμβαση είναι λίγο πιο επικίνδυνη βραχυπρόθεσμα, αλλά λύνει οριστικά το πρόβλημα. Η διαδερμική εμφύτευση στεντ είναι λιγότερο επικίνδυνη βραχυπρόθεσμα, αλλά χρειάζεται προσεκτική διαχρονική παρακολούθηση. Αυτό συμβαίνει διότι μερικές φορές το στεντ μετατοπίζεται και πρέπει – με μία διαδικασία που είναι συνήθως απλούστερη από την αρχική εμφύτευση – να επανατοποθετηθεί στη σωστή του θέση.